ปอมเมอราเนียน (Pomeranian)…เจ้าตัวเล็กตาหวานเยิ้ม

สุนัขพันธุ์ปอมเมอราเรียนเป็นสุนัขขนาดเล็กที่สุดในกลุ่มสปิทซ์ (Spitz) นอกจากจะมีชื่อเสียงในเรื่องขนาดตัวที่กระทัดรัด ยังมีขนที่หนาแน่นหน้าตาคล้ายลูกบอล และมีนิสัยหัวรั้นและมีชีวิตชีวา จึงเป็นที่รักของผู้ชื่นชอบ “ปอม”

ปอมเมอราเนียน (Pomeranian)…เจ้าตัวเล็กตาหวานเยิ้ม

ลักษณะภายนอก

ปอมเมอราเนียนมีลักษณะคล้ายสุนัขจิ้งจอกและดูกระตือรือร้นตลอดเวลา รูปร่างเล็กและสมมาตร หน้าตาที่ดูปุกปุยของเจ้าปอมมาจากขนชั้นในที่หนานุ่มและขนชั้นนอกที่ยาวหยาบ ปลายขนจะห่างจากตัวของสุนัขมากและมีสีหลากหลาย ได้แก่ แดง ส้ม ครีม ดำ และน้ำตาลเข้ม ลักษณะหัวของปอมเมอราเนียนจะต้องเชิดหน้าขึ้นบวกกับแผงคอที่หนาทำให้ลักษณะภายนอกดูโดดเด่นขึ้น นอกจากนี้หางจะต้องโค้งม้วน ใบหูมีขนาดเล็ก และท่าทางการวิ่งที่สวยงาม มีสายตาที่มุ่งมั่นอยู่เสมอ

บุคคลิกและอารมณ์

ปอมเมอราเนียนจะดูวุ่นวาย ดื้อรั้น และมีชีวิตวชีวาอยู่เสมอ ด้วยอุปนิสัยขี้เล่น อยากรู้อยากเห็น มั่นใจในตัวเอง (บางครั้งก็มากเกินไป) สนใจสิ่งรอบตัว และชอบที่จะเล่นเกมหรือผจญภัยอยู่เสมอ สุนัจพันธุ์นี้มักจะขี้อายกับคนแปลกหน้า และบางตัวอาจเห่าแบบไม่เป็นมิตรกับสุนัขตัวอื่น

การดูแล

แม้ว่าจะตัวเล็กแต่ปอมเมอราเนียนมีพลังงานเหลือล้นและต้องมีกิจกรรมให้ทำเป็นประจำทุกวัน ไม่ว่าจะเดินระยะสั้นหรือเล่นเกมในบ้าน ขนสองชั้นจำเป็นต้องได้รับการแปรงสัปดาห์จะสองครั้งหรือบ่อยกว่านั้นในช่วงผลัดขน เนื่องจากนิสัยที่ติดครอบครัวและขนาดตัวที่เล็ก จึงไม่ควรเลี้ยงนอกบ้าน

สุขภาพ

อายุขัยของสุนัขพันธุ์ปอมเมอราเนียนอยู่ระหว่าง 12-16 ปี และมีแนวโน้มจะป่วยด้วยโรคต่าง ๆ ได้แก่ กระโหลกไม่ปิด ข้อต่อหัวไหล่เคลื่อน ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ จอประสาทตาเสื่อา และหนังตาม้วนเข้า ปัญหาหรือโรคที่พบได้บ่อยกว่า ได้แก่ สะบ้าเคลื่อน นอกจากนี้ยังอาจพบปัญหาทางเดินหายใจตีบและโรคเกี่ยวกับหลอดเลือดหัวใจ (patent ductus arteriosus; PDA) ควรพาสุนัขไปตรวจสุขภาพกับสัตวแพทย์เนื่องจากมีความเสี่ยงจะมีโรคเหล่านี้

ประวัติของสายพันธุ์

สุนัขพันธุ์นี้มาจากกลุ่มสปิทซ์ ซึ่งเป็นสุนัขโบราณจากแถบอาค์ติกและมีบรรพบุรุษเป็นสุนัขลากเลื่อน ชื่อของพันธุ์ได้มาจากอาณาเขต Pomerania ที่ไม่มีอยู่ในปัจจุบันแล้ว (ปัจจุบันคือประเทศเยอรมันนีและโปแลนด์) ไม่ได้มีต้นกำเนิดมาจากที่นั่น แต่เป็นเพราะถูกพัฒนาสายพันธุ์และเพาะพันธุ์ให้มีขนาดเล็กลงในเขตนั้น

ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 สุนัขพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักในประเทศอังกฤษว่าเป็นพันธุ์ปอมเมอราเนียน แต่ไม่ได้เป็นแบบที่เรารู้จักกันในปัจจุบันนี้ ในอดีตปอมเมอราเนียนเคยมีน้ำหนักประมาณ 16 กิโลกรัมและขนมีสีขาว สุนัขพันธุ์ที่มีแนวโน้มเป็นต้นตระกูลของสุนัขพันธุ์นี้คือ Deutscher Spitz หรือ German Spitz ซึ่งมีลักษณะคล้ายปอมเมอราเนียน สมัยที่มีขนาดตัวใหญ่กว่าสุนัขพันธุ์นี้ถูกเพื่อการต้อนฝูงแกะ

English Kennel Club ได้รู้จักเจ้าปอมเมอราเนียนตั้งแต่ปี 1870 แต่ได้รับความนิยมในยุคของราชินีวิคตอเรีย ซึ่งนำเข้าสุนัขพันธุ์นี้จากประเทศอิตาลี ในกลุ่มสุนัขที่เธอนำมาเลี้ยงนอกจากจะมีขนาดตัวใหญ่สีเทา ยังมีตัวที่มีขนาดเล็กและมีสีสันหลากหลาย

สุนัขพันธุ์ปอมเมอราเนียนปรากฎในงานประกวดสุนัขที่ประเทศสหรัฐอเมริกาในงานประกวดที่จัดโดย American Kennel Club กลุ่มประเภทอื่น ๆ ในช่วงปี 1892 แต่ในช่วงปี 1900 ก็ถูกจัดอยู่ในกลุ่มสุนัขทั่วไป ในช่วงเวลานั้นได้มีการเพาะพันธุ์ปอมเมอราเนียนให้มีสีหลากหลายทั้งในประเทศสหรัฐอเมริการและอังกฤษ ต่อจากนั้นยังคงมีการเพาะพันธุ์ให้มีขนาดตัวเล็กลงไปเรื่อย ๆ และเน้นลักษณะก้อนขนฟูฟ่อง ปัจจุบันเจ้าก้อนขนที่ถูกย่อส่วนยังคงเป็นที่นิยมในกลุ่มผู้เลี้ยงสุนัข และเป็นสุนัขครอบครัวยอดนิยม

เนื้อหา: honestdocs

ภาพ: mydogsname,Greenfield Puppies